Ik ben bij Van Zon één van de weinigen die tijdens de werkuren alcohol naar binnen mag slaan en daar ook nog Euries voor krijg -hoe grappig. ‘Sommelier’ noemt men zo iemand. Ik ben verantwoordelijk voor het gamma wijnen binnen de groep Van Zon. De eerste jaren deed ik álle alcohol alleen, maar na veelvuldig protest van mijn lever zijn er hulptroepen ingevlogen. Ik doe nog altijd wijn, maar voor gedistilleerd en cocktails mag u ondertussen een beroep doen op de -eveneens ervaren- lever van mijn collega.

Oei, da’s een goeie! Ik kwam ergens begin tweeduizenddertien binnenvallen meen ik mij te herinneren. Daarvoor zat ik in de wijn. En dáárvoor zat ik in de wijn. En dáárvóór zat ik…, juist u weet het al, tis wijn. Als tiener bracht ik folders rond voor een lokale wijnhandel. Ik geraakte toen spontaan in én aan de wijn. Inmiddels zijn we (honderd)veertig jaar verder en het moge duidelijk zijn: ik geraak nooit meer van wijn af.

Ja maar, wat is dàt -smile- nu voor een vraag? Als je elke dag drukdoende bent met één van de geneugten van het leven... Bezig zijn met wijn geurt en (s)maakt mijn maandag tot en met zondag. Soms is dat proeven -al dan niet op locatie. Soms is dat pure cola drinken en keihard ploeteren om de vakken in de filialen gevuld te houden. Soms is dat vissen naar een leuke promo tijdens een smakelijke lunch met een leverancier. Soms is dat peentjes zweten omdat een nieuw DC moet worden klaargestoomd. Soms is dat… Maar ik mág dat… In alle vrijheid… Voor Horeca Van Zon… Mij hoor je niet piepen!

Hurricane Corona beukt al maandenlang in op ons leven en raakt ons allemaal. En ze is nog niet uitgeraasd, zucht. Maar ik ga het u tóch wensen, het is december tenslotte. En ja, ik heb dezelfde gemengde gevoelens als u… Maak er een fijne kerst van (wijn!), gá voor éénentwintig (wijn!) en vergeet Corona, al is het maar voor even (wijn!).